Cinnet Ninnileri

Çoktan gördüm;

Kaç insan değişse de

Yine aynı pencereden,

Aynı buluta bakıyorum.

Cümlelerde, 

Hep aynı sözcükler

Vurgulu geliyor kulağıma ve

Ne zaman

O' konu açılsa

Kulak vermiyorum.

Tuzak fikirlerim var benim mesela,

Şimdi gördüm.

Bir kez söyledikten sonra,

Dönüşü olmayan sözlerim.

Cam kırığı gibi

Kafamda;

Tonla harf, olmaması gereken

Yan yana.

Söyledin.

Söyledin.

Söyledin.

Yasaklı ne varsa,

Onlarca kez söyledin.

Yasak! dedim.

Çünkü ben o sözcüklere tutsaktım.

İşittim,

Zindana girdim, benimle.

Sivri de değil dilinle;

Cennet ninnileri fısıldamak yerine,

Sen gittin,

Yasaklı ne varsa

Onu söyledin...

Şimdi her şey benimle ilgili.

Neden söyledin bile diyemiyorum.

Ne sana ne kendime yenilmiyorum.

Şimdi her şey benimle ilgili.

Niçin o sözcüklerde kilitliydim onu arıyorum.

Anahtar belki sensin,

Belki ben.

Her şey seninle ilgili olacaktı.

Bana cennet ninnileri fısıldasaydın.

Hatta yalnızca

Ben ninni söylerken,

Dinlesen,

Her şey seninle ilgili olacaktı.

Ama şimdi

Kulağımda ismin,

Cinnet ninnileri gibi duyulur.

Adımlarım istemeden,

Senden uzak yollara koyulur.

Kervan yürür, belki tez yorulur.

Duyulur, elbet bir gün.

Sen söylemesen de kulaklarımda,

Cennet ninnileri, duyulur.