Ah Başıma Gelenler

 

Başıma bir kez gelenden vazgeçemem.

İstesem dahi çoktan başıma geldiğinden vazgeçemeyeceğimi anladığım ilk günden beri;

Başıma gelenden vazgeçemem.

O yüzden başıma gelen en kötü şeyin gecesinde bile;

Bir ömre bunu da sığdırdık diye çalıyorum zihnimin ses tellerini, verdiğim nefesle.

Öyle uyuyorum.

 

-Müziğin sesi mi çok açıktı?

-Ne düşünüyordum ki?

-Tamam hadi ben böyle düşünüyordum da ya o?

-O orada ne yapıyordu?

-Az önce nee yaşadım ben tam olarak

-Ah başıma gelenler!

 

Bazen

 

-Üşümüş müydüm ki?

-Aklıma gelen şeyden bahsetmiş miydim?

-Yok ya o konu zaten konuşuldu.

-Tamam da oradaki ne anlattı anlamadım ben.

-Çok konu dışı olmadı mı bu söylediği?

-Aynen

-Yok yok, kesinlikle yanlış anlayan ben değilim şu an.

-Ah ah!

-Ah başıma gelenler

 

Bir başıma geleni

 

-Neyse tamam o an ne olup bittiğini bence yeterince düşündüm.

-Yani hala unuttuğum bir detay olabilir aslında.

-Varsa da üzerine düşünmeden de hatırlarım galiba.

-Bundan sonraki hayatımı nasıl etkileyecek ki şimdi bu?

-Sahiden, oğlum başıma ne geldi?

-Galiba bir daha öyle bir şey olamayacak.

-Kesin.

-Kötü mü oldu ki?

-Bir noktada da iyi ki oldu.

-Her zamanki gibi ya.

-Zordu ya bu kez.

-Ah başıma gelenler.

 

Öyle çok düşünüyorum ki

 

-Bence bu yaşadığım gerçekten hayati değeri olan bir şey.

-Kesin

-Yani ömrümde unutmam ben bu deneyimi.

-Unutmasam daha iyi.

-Tabii canım, dünyaya bakış açım değişti sonuçta.

-Kafamın işleyişi bile değişti şu anda.

-Kalıcı olur mu ki bu hislerim?

-Bence yazayım ya bunun hakkında

 

 

Günün sonunda ona bir mektup yazıyorum.

 

-Ona özel tarifimi verse miydim?

Ihlamur, sallama da olur.

Süt

Vanilya

Hepsi bu.