Kaygısı Olanların Dünyası

''...

Üretme kaygısı yaşayanların ortak bir dili konuştuğu bu dünyada,

Kaygısı Olanların Dünyası'nda

Kendini ifade etme kaygısı yaşayanların,

Medeniyetin nereye gittiğini sorgulayanların,

Doğa daha ne kadar zarar görecek kaygısı yaşayanların,

Her biri de yine bu dili paylaşıyor.

Bir zincirin halkaları gibi, birbirine bağlı ama farklı.

Bu zincir daha kaç kalbi kıracak?

Ve ben, bir kalbi dahi daha kırmayayım kaygısı taşıyanlar daha ne kadar konuşabilecekler bu dili?

Bu müzik, hak ettiği ilgiyi görüyor mu kaygısını taşıyanla, sanat; o dilde, daha ne kadar konuşulacak?

Hepimiz, denizin dibinde kaybolmuş hayalleri aramıyor muyuz?

Yüreğimizdeki özlemler, notalara dönüşürken, kendi şarkımızı çalıyor;

Geleceği inşa etmek için, o şarkı fonda savaşmıyor muyuz hepimiz?

Özgürlük arayışında kaygılar bir araya getirir belki; belki ötekiye duyduğumuz özlem sanatla buluştuğunda, yeni bir dil yaratır.

Birbirimizin hikayelerine dokunan incelikler incilerden kıymetli olur belki.

Belki hepimiz

Kaygısı olanların 

Dünyasında yaşarız.

...''

Bugün yeni bir üretme kaygısıyla baş başa kaldım. Kodlamaya dair hiçbir fikri olmayan ben Chatpgt'yi açtım ve ona ''Sakın beni yalnız bırakma ve çok panikleyebileceğimi unutma.'' dedim. Sonra ondan derdime ''Şimdi lütfen bir çocuğa anlatır gibi anlat ve aşamaları gözümü korkutmamak için kolay tut.'' şeklinde bir derman bulmasını istedim. İnanır mısınız yaptı. Komik bir partner, araç demeye üzülüyorum, ''Hala açmadıysan önce aç artık şu dosyayı bir!'' bile dedi bana. Ünlem koyup koymadığını hatırlamıyorum ama ''Arabayı Bağırtma!'' denildiğinde hissettiğim bir şey gibi hissettirdiğini hatırlıyorum Chatgpt'nin bu söylediğinin.

Hay allah! Bir şeyler öğrenirken Baba Travmalarımın çarkları dönüyor sanki!

Neyse, bilmediğim dosya uzantı isimlerinin birinden diğerine ağ atıyorken; hackerlar tarafından bilgisayarımın ele geçirildiğini düşündüğüm anlar da oldu, komut istemcimden her an ''Seni seni neler karıştırıyorsun?'' mesajı alacağımı düşündüğüm anlar da. Üst üste birkaç hata mesajı aldığımda da göklerden bir mesaj gibi alıp ''Galiba sadece çiçek yetiştirmeliyim.'' bile dedim. Günün sonunda eğitebileceğim bir yapay zeka modeli kuramadım. Kuracağım. Belki bir sonraki denememde Chatgpt'ye depresyonda olduğumu söylerim ve o da daha insaflı bir direktif partneri olur.

Direktif Partneri, yol gösterici, öğretmen.

Baba?

Kaygısı olanların dünyasında yaşıyorum. Bu, benim üretme kaygımın bugünüme kondurduğu bir hikayeydi. Umarım size dokunmuştur. Çünkü birbirimizin hikayelerine dokunan incelikler arttıkça inanıyorum ki hepimiz aynı dünyada yaşayacağız.