Armağan

İki kahkaha bir şarkı olur.

Neşeli yetişkinliğin tadı damağımda kalır yiyince.

Parfümler karıştıkça, daha bir güzel kokar bence.

Bence en güzel şiirler ancak senden bahsedilince olur.

Şair olmayı bıraksam, seks olurdum.

Gardırobumu büyütürdüm şair olmayı bıraksam.

Hem o zaman, sen de şiir olmayı bırakır, gelirdin.

Çünkü gel diye ne şiirler yazdım, gelmedin.

Gel, biz olalım dedim.

Tutkularımızı alkışlayıp, aynı tecavüzleri yuhalayalım.

Gel, dışımız içimizden gelsin.

Gölgemiz dahi olmasın geldiğinde.

Gel, belki konuşmaktan dökülmüş dişlerimizin yerine süt dişleri doluşur.

Gel, bil ki yalnız susup süt içeceğiz.

Arada bir çıkan, meğer hep içimdeymiş.

Kendini öldürmenin en zarif yolu senin sigara içişinde.

Aynı kişiyi uyanmak peşimdeymiş

Aynı kişiye uyanmak düşümde.

Bahsetmeyi seni bulana kadar ertelediğim konular var;

En sevdiğim tükenmez kalemler,

Kırılmış tabaklarımdan hangisine çok üzüldüğüm,

Hangi mutfak gerecim eksik diye hangi yemeği yapamadığım ne zamandır.

Bahsetmek için yalnız seni seçtiğim konular.

Kırılmış bir tabağı, kutuya koymadan çöp poşetine atmak istemiyor olduğum.

İşittiğim bir şeye yüz çevirmekten vazgeçtiğim.

Beni sen alkışla istediğim konular.

Yapmak istediğim ne çok şey var.

Aynı enstrümanı çalalım istiyorum.

Kahakahlarımızı.

Ve,

Aynı tecavüzleri yuhalamak istiyorum seninle.